Çevreden bihaber salınıyor vücudumuz. Müzikle uyumlu, bir o kadar da bağımsız. Bir anlamda kendi ritminde ilerliyor tüm hareketi. Belki o yüzden ayrık geliyor etraftaki kalabalıktan. Çevre topluluklar bulut olmuş, biz üstünde. Onun hafifliğiyle devam ediyor gecenin büyüsü. Bir an uzaklaştık, gözlerimiz buluştu. Birbirimizi görmeye çalıştık. Bir an onu görüp gömülmeye, o boyutta buluşmaya… Ritim değişti, şimdi hızlanıyoruz. Etraftan gelen enerji dalgası bize de sıçradı. Bir canlandı hareketlerimiz. Gözler hala kenetli, artık içleri gülüyor. Bir an önceki süzüş kendini bir oyun istencine bıraktı bile. El tutuşuldu, ayaklar kalkıp inmeye başladı şimdi. İçimizde çocuksu bir neşe var. Hızlı adımlarla ayak uydurmaya çalıştığım sırada denk geliyorum bir an, o bakış… Bugüne kadar hiç tanık olmadığım bir ifade. Denesem tarif edemeyeceğim belli belirsiz bir mimik. Daha önceki hiçbir duruma uyduramıyorum kafamda. Ne onu mutlu ettiğim bir an ne heyecanlandırdığım ne de şaşırtmak istediğim anl
Yorumlar
Yorum Gönder